کوه زرنج مراغه

^{کوه زرتشت}

^1391/10/01

^{به کوه شدم، عشق باریده بود}

^{و زمین گل گل گل گل بود !}

^{یه روز تعطیل که جمعه باشه مخصوصا اگه فردای بلندترین شب سال باشه و شب نشینی کرده باشی تا اون ساعت نصفه شب و بدتر از اون خورده باشی تا حلق ! و بد بدتر از اون اگه قرار باشه این جمعه آخرین جمعه عمرت باشه !!! اون وقته که یه عقل سلیم میگه : بگیر تا لنگ ظهر بخواب!}

^{اما دریغ . باید خواب و لحاف گرم آتش بخاری رو رها کنیم بزنیم به کوه.(تجربه ثابت کرده کوهنوردا روز جمعه نباید خونه بمونن(!!}

^{صب آفتاب نزده میزنیم بیرون تا بریم سر قرار. هوا فوق العاده ست و جای هیچ بهانه ای برا آدم نمیذاره. بچه ها هم اندک اندک میرسن.مهدی(عیوضی) ، هادی (عبادی )و محمد(طاهری)که وانتشو آورده. سوار میشیم و سر راه مهدی (عباسی) رو هم برمیداریم. مقصد کوه زرتشته که از مسیر هامپوییل باید بریم.}

^{وانت رو انتهای جاده هامپوییل جا میذاریم و میریم سراغ رودخونه. باید یه جا پیدا کنیم ازش رد شیم ولی آب زیاده و پلی هم در کار نیست. کمی بالا پایین می کنیم و عاقبت بدترین جا رو انتخاب می کنیم!  ولی کسی اعتراض نمی کنه. کمی ماجراجویی همه رو سر حال آورده}

^{بعد ازکمی تلفات و خیس شدن جزیی میرسیم اونطرف رودخونه و بساط صبحانه رو پهن می کنیم.}

 ^{همه جا گل شده ولی بالاتر چمن های تازه روییده فضا رو بهاری کردن. بزودی میرسیم پای قله که انبوه صخره ها احاطه ش کردن. دلم لک زده برا سنگنوردی. بی اختیار بطرف سنگها کشیده میشیم و دست هامون با تن خیس خورده سنگ ها آشنا میشه.}

^{تکه های تازه باریده برف حس شیطنت بچه ها رو بیدار کرده و تمام مسیر همدیگه رو گرفتن به باد گلوله برفی. سنگربندی می کنیم و حسابامون رو صاف می کنیم .دستکشهامون خیس و دستامون بی حس میشه.}

^{سنگ ها رو بالا و بالاتر میریم و میرسیم به قله. محمد اولین بارش هست که زرتشتو صعود می کنه. اونم از مسیری که شیب تند و سنگ های بد قلقی داره.}

^{هوا خیلیسرد شده و ابرهای خشنی خودشو بسرعت بهمون میرسونن. چند تا عکس فوری میگیریم و از لای سنگها سرازیر میشیم. مهدی عباسی که موقع رفت حسابی از بالا دستی ها گلوله برفی نوش جان کرده از عقب همه میاد تا انتقامشو بگیره!}

^{محدوده سنگ ها رو که تموم کردیم  برف و بارون و تگرگ ریز باهم میریزن رو سرمون. حسابی خیس میشیم و زمین گلی گلی گلی گلی میشه! انقد می خورم زمین که خودمم مثل زمین گلی …. میشم.بچه ها هم بی شباهت من نیستن.}

^{بالاخره میرسیم به رودخونه و با همون سرعت بالا میریم توش. فقط کفشامون خشک بودن که اونا هم خیس میشن ولی عوضش گل هامون تمیز میشه.}

^{داشتن وانتی که مجبور باشی تو بارون پشتش بشینی و خیس بشی و هی دماغتو بالابکشی بهتر از نداشتنشه. خانوم بودن اینجا به درم خورد که اومدم جلو نشستم! البته بخاری ماشینو زیاد کردیم که عقبی ها هم سردشون نشه! و امروز که گویا قرار بوده آخرین روز دنیا باشه حسابی خندیدیم به اون احمق هایی که صدها دلارشون رو به باد دادن تا جونشون رو نجات بدن…}