کوه زرنج 2050 متری مراغه

^{کوه زرنج}

^1392/04/07

^{ز خاک من اگر گندم برآید}

^{از آن گر نان پزی  مستی فزاید}

^{می نشینم میون گندم ها. گوش کن نیما دارن آواز می خونن… باد با گندم ها بازی می کنه و اونا باهاش آواز می خونن … کاش جیب بزرگی داشتم !}

^{اگر جیب بزرگی داشتم مزرعه را می دزدیدم}

^{خوشه های طلایی داس شکل}

^{مثل دریای بی کران آرام است به وقت طلوع نقره ای ….}

^{تیر ماهه و دشت های سرسبز دارن یواش یواش جاشونو به مزارع طلایی گندم میدن. از بالای زرتشت که نگاه کنی مزارع رو می بینی. رودها که دارن کم آب میشن و باغهای فراوون که هرجا رگ سهند زده بیرون ، دورش جمع شدن.}

 ^{آره همه این زیبایی ها بخاطر سهنده. امروزم روز سهنده ولی ما اومدیم زرتشت ! سهند رو از روی قله زرتشت نگاه می کنیم و افسوس می خوریم. روز سهند یعنی یک قدم تلاش برای نابودی زیبایی های سهند! آره یه همچین روزی دلم نمیخواد اونجا باشم و ببینم مردم باهاش چه می کنند.}

^{جمعه پیش با نیما رفتیم سهند. توی تابستون رفتن به اونجا خیلی راحته. اغلب از کرده ده تا چهل چشمه که پای سهنده میشه با نیسان رفت. جاده ش خوب نیست ولی مردم با هر ماشینی توش می رونند. برای همینم جمعه ها حسابی شلوغ میشه. وقتی رسیدیم به چشمه و قصد قله کردیم متوجه شدیم آقای سلطانی دچار حادثه شده . قرار بود  بچه های گروه اورست رو بالای قله ملاقات کنیم ولی مثل اینکه برنامه شون عوض شده بود. شبانه صعود کرده بودن و کنار چشمه چادر زده بودن.}

^{چند نفر از بچه های هلال احمر که تو منطقه بودن به آمبولانس خبر داده بودن. با رسیدن آمبولانس من و نیما با آقای سلطانی همراه شدیم و رفتیم بیمارستان. اقدامات لازم انجام شد و بعد مرخصش کردن ولی همچنان مشکل تنفسی داشت. رفتیم منزل ما و تا عصر که خانواده آقای سلطانی بیان دنبالش در خدمتشون بودیم.}