روز بیست و یکم
دوشنبه 8 فروردین
امروز باید یه راه طولانی رو پشت سر بذاریم تا خودمون رو به پیزا شهر برج کج برسونیم. صبح وسایلامون رو جمع می کنیم و در حالیکه همه مسافران توی کمپ خواب هستن میزنیم به راه. هنوز صبحانه نخوردیم پس توی یه شهر کوچک توقفی می کنیم تا کمی صبحانه بخوریم. مردمی که جمع شدن جلوی مغازه هر کدوم یه لقمه کوچک شیرینی توی دستشونه و همینجور ایستاده مشغول خوردن هستن. آخه اینم شد زندگی !
برای ناهار معطل نمیشیم و از خوراکی هایی که همراهمون هست استفاده می کنیم تا بعد از 145 کیلومتر رکابزنی برسیم به مقصد.
پیزا شهر بزرگی نیست ولی بسیار زیباست. گذشته از آثار تاریخی که داره خود شهر و چگونگی ساخت کوچه ها جالب توجهه. رودخانه آرنو از وسط شهر می گذره و بیشتر آثار تاریخی در بخش بالای رودخونه هستن. روی رود تعداد زیادی پل وجود داره که یکیش به اسم پل ویکنو بسیار عریض هست بطوریکه در دو طرفش مغازه های جواهر فروشی قرار گرفتن و نمای زیبایی ایجاد کردن. ضمنا خونه های رنگارنگ در دو طرف رود و انعکاس تصویر اونها توی آب جلوه زیبایی ایجاد می کنه.
ابتدا میریم سر وقت پیدا کردن هتل. با نرم افزار چیپ هتل یه هتل رو شناسایی می کنیم که قیمت مناسبی داره. البته این نرم افزار زیاد بدرد ما نمی خوره. چون بهترین روش رزرو کردن اتاق هایی هست که این نرم افزار معرفی می کنه وما هم که امکان بوکینگ نداریم اغلب بی نصیب می مونیم و تا برسیم به شهرو هتل مورد نظر دیگه چیزی باقی نمونده. ایندفعه شانس آوردیم و تونستیم اتاق رو بگیریم. بدون از دست دادن زمان میریم بیرون تا شهر رو ببینیم. اولین چیزی که خودشو نشون میده کلیسای کوچک و زیبای سانتا ماریا هست که کنار رود آرنو فضای کوچولویی رو اشغال کرده.
خیابان های تنگ و زیبای پیزا رو پشت سر میذاریم و به سمت دیگه شهر میرسیم جایی که برج پیزا هست. برج زیبا و سفیدی که تماما از مرمر ساخته شده و بدلیل یه اشتباه مهندسی توی ساختش هر سال یه دو سانتی کج تر میشه. این برج برای قرار دادن ساعت ساخته شده بود که کنار کلیسای جامع قرار گرفته و یکی از معماران برجسته هم اونو ساخته. بجز برج کج و کلیسای دومو یک تعمیدگاه هم در محوطه وجود داره که هر سه سازه از مرمر سفید و بسیار بزرگ و زیبا هستند. برای ورود به داخل هر کدوم باید بلیط خرید و صف های انتظار رو تحمل کرد.
نکته قابل توجه فضاهای سبزی هستند که در اطراف این سه سازه ساخته شدن تا توریست ها بتونن از نماهای بهتری عکاسی کنن. چون ارتفاع سازه ها بلند هست نیاز به فضای خالی بیشتری برای بهتر دیده شدن دارن. بعد از بازدید این محوطه سری به باغ گیاه شناسی میزنیم که البته اونم بسته ست.
برمی گردیم به هتل و در حالیکه از رکابزنی و شهر گردی حسابی خسته شدیم ، برنامه فردا رو پی میریزیم و بیهوش می شیم !
