روز سی و نهم – پاریس
جمعه 27 فروردین – 15 April
آنچه بیشتر از هرچیزی توی پاریس تحسین برانگیزه سیستم حمل و نقل هست ! هرچه بیشتر با این سیستم آشنا میشیم و به گستردگی اون پی می بریم تازه دستمون میاد که ما تو ایران چقد مشکل حمل و نقل داریم و چه ملت مظلومی هستیم ! انواع وسایل نقلیه از جمله اتوبوس ، مترو ، ترن ، RER ، تاکسی ، دوچرخه و وسایل نقلیه مخصوص توریست ها رو میشه توی شهر دید که با شبکه های گسترده مواصلاتی در حال جابجایی مسافرا هستن و سیستم دقیق حرکت وسایل باعث شده حتی چند ثانیه هم تاخیر نداشته باشن.
چهارده خط مترو که محدوده داخل شهر رو سرویس میده ، پنج خط RER (بهش اق و اق می گن !) تمام محدوده خارج شهر رو شامل میشه که ایستگاههای مشترکشون با مترو باعث تسهیل در جابجایی شده و صدها خط ترن که مسافرت های بین شهری و بین کشورهای اروپایی رو پشتیبانی می کنه. بیشتر این خطوط راه آهن از زیر زمین عبور می کنن بطوریکه میشه گفت تمام زیرزمین پاریس خالیه و دنیایی از تونل هاست.
امروز گردشمون رو از لَدفانس (La Défense) شروع می کنیم که بخاطر معماری مدرن و گستردگیش به نیویورک پاریس هم معروفه.این منطقه یکی از بزرگترین و مهمترین مراکز اقتصادی تجاری جهان محسوب میشه. منطقه دفانس در حاشیه غربی شهر پاریس واقع شده و در امتداد محور خیابان شامپز الیزه قرار داره. در مجموع حدود ۳٫۵ میلیون متر مربع فضای اداری در این منطقه قرار داره که تشکیل دهنده بزرگترین منطقه تجاری و اقتصادی اروپا هست.
قبل از ورود به داخل ساختمون ها تو فضای باز شهرک دوری می زنیم و از تماشای ابر آسمان خراش هایی که معماری های جالب و متنوعی دارند لذت می بریم .حتی اگه ماهها ساکن پاریس باشی نمیتونی این همه فروشگاه و پاساژ و مجتمع تجاری رو بازدید کنی ! برای همین یکی از ساختمون های تجاری رو انتخاب می کنیم و میریم داخل. فقط تو اولین مغازه ش که یه فروشگاه بزرگ و دوطبقه لوازم ورزشی هست بیش از دو ساعت می چرخیم اونم محض تماشا !
نزدیکای ظهر به رفتن رضایت میدیم و عزم کاخ ورسای می کنیم. برای رفتن به این کاخ باید از RER استفاده کنیم . با مترو خودمون رو به نزدیک ترین ایستگاه مشترک میرسونیم و از اونجا سوار خط C اق واق میشیم که آخرین ایستگاهش ورسای هست. بعد از 45 دقیقه قطار سواری بالاخره به شهر ورسای میرسیم .
کاخ ورسای (به فرانسوی:( Château de Versailles
مجموعه کاخ‌هایی در شهر ورسای در نزدیکی پاریس هست که به‌عنوان بزرگترین کاخهای سلطنتی جهان شناخته میشه. از سال ۱۶۸۲ تا سال ۱۷۸۹، که به‌اجبار انقلابیون خانوادهٔ سلطنتی به پاریس منتقل شدند، این کاخ محل زندگی و دربار حکومتیِ شاهان فرانسه بود.
تا زمان سلطنت لویی چهاردهم کاخ رسمی و سلطنتی فرانسه کاخ لوور بود اما بعدش، لویی ! تصمیم گرفت کاخ شکوهمندی برای خودش بسازه که در جهان نمونه‌ای از زیبایی، شکوه، بزرگی و پهناوری باشه. به همین منظور دستور داد دهکده زیبای ورسای به‌عنوان مکان ساخت این کاخ انتخاب بشه. بعدها به همین علت کاخ هم ورسای نامیده شد. شروع ساخت و طراحی کاخ به سال ۱۶۶۹ برمی‌گرده. طراحی این کاخ به‌وسیلهٔ معماران چیره‌دستی به نام‌های لویی لووا ، آندره لونوتر و شارل لُبران نقاش و آذینگر زبردست انجام گرفت.
لویی لووا به منظور اقامت شاه و ملکه آپارتمانی رو طراحی کرد که «شتو نف» (در فرانسه به معنی کاخ نو) نامیده می‌شد. علاوه بر این دو آپارتمان که کاملأ شبیه هم هستن و از هفت سالن با نام های الهه های رومی تشکیل شدن قسمت‌های خصوصی و خوابگاه‌های دیگه ای هم در این کاخ برای شاه و ملکه فراهم شد.
ورسای دارای بزرگترین مجموعه باغ‌ها و فضای سبزی هست که تا کنون در جهان ساخته شده. وسط این باغ‌ها، آبراه‌ها، حوض‌ها، فواره‌ها و مجسمه‌های زیبایی طراحی شدن. طراحی فضای سبز به شکلی هست که نمای بسیار وسیع و بی‌انتهایی را به ذهن میاره. تمامی این فضا در دو طرف کانال ورسای قرار گرفتن و در چهار طرف این کانال فواره‌ها و استخرهای عظیمی پدید آمدن که بعضی از آنها نظیر استخر آپولون و یا استخر لاتونا شهرت جهانی دارن.
البته ما از فضای سبز و باغهای کاخ خوشمون نیومد چون باغ کاخهای ایرانی به مراتب زیباتر از اینجاست و برای مایی که باغهایی مثل ارم شیراز رو دیدیم اینجا جذابیتی نداره !
تمام بعد از ظهرمون رو توی کاخ سپری می کنیم و دائم سعی می کنیم از توده های پرفشار چینی ها دوری کنیم ! چون گروههای شلوغ و پر سر و صدای چینی ها به هر فضایی که وارد میشن بقیه باید از اونجا فرار کنن ! ناهارمونم با خودمون آوردیم چون بهترین کار تو اینجور گردش ها اینه که یه مقدار خوراکی و نوشیدنی همراه داشته باشیم و برای ناهار معطل نشیم.
برای برگشت مجبوریم یه بلیط اضافه بخریم چون ورسای توی منطقه چهار ریلی قرار داره و بلیطایی که ما دیروز خریدیم فقط تا منطقه سه معتبر هست. در مسیر برگشت یه سر به ایفل میزنیم . چون دیگه هوا تاریک شده و مطمئنا شب ایفل بسیار زیبا خواهد بود. همین طور هم هست و این برج باشکوه در میان نورپردازی های ماهرانه به زیبایی میدرخشه و حتی موفق میشیم برای دقایقی کوتاه نمایش رقص نور رو هم تماشا کنیم که با استفاده از چراغهای تعبیه شده در بدنه برج این نمایش انجام شد.
به سمت خیابان شامپزالیزه میریم چون این خیابون رو هم باید موقع شب تماشا کرد. هرچند تماشای مغازه های شیک و گرانقیمت برامون جذابیتی نداره ولی تماشای مردم که بیشترشون توریست هستن و با شوق فراوان از مغازه های مختلف بازدید می کنن برامون جالبه. عده بیشتری هم هستن که فقط برای گردش و خیابون گردی اینجان. کاری که طرفدارهای زیادی داره. همه رستوران ها پر از آدم هاست که فقط صرف غذا خوردن تو این مکان ها جمع نشدن. رستوران محلی برای گپ و گفت و مراودات مردمه و کمتر کسی رو میتونی غمگین ببینی .گویا اینجا روابط خیلی صمیمی تر و دوستانه تر از آن چیزی هست که گفته میشه !
چند تا عکس از تاق پیروزی می گیریم. این تاق بدستور ناپلئون ساخته شده و گفته میشه بعد از اینکه از ایتالیایی ها شکست خورد اومد تو پاریس این تاق رو درست کرد که دلش خنک بشه ! دیگه نای راه رفتن نداریم ! خودمون رو به نزدیک ترین ایستگاه مترو میرسونیم تا برگردیم هتل.
