این هفته زمین و زمان دست به یکی کرده بودن تا منو(نیما) نزارن برم کوه حالا دلایلش رو میگم
اولش قرار بود با حبیبه با تیم بانوان زنجان برم توچال ولی سرپرست برنامه قبول نکرده بود و گفته بود نمیشه و بیخیال اون شدم بعدش با جعفر اقا(عبادی) تماس گرفتم که بریم سهند مثل همیشه گفت باشه و به امیر(محشری) زنگ زدم گفت باشه و به چند نفر از دوستان دیگر از جمله آقا تورج و محمد و صمد آقا تا رسید روز چهارشنبه شب که دیدم امیر زنگ زد گفت نمیام و خیلی ناراحت شدم که چرا یه حرفی میزنه بعدش میزنه زیرش بعد اقا تورج گفت برف زیاد بخودم گفتم اینم از این کوهنوردان سوسول مراغه به جعفر اقا زنگ زدم و گفتم موندیم ما دوتا و نمیشه رفت و نگه داشتیم برنامه رو برا هفته آخر اسفند اگه بشه !!
پنج شنبه زنگ زدم به اقای صافی و قرار شد بریم مندیلبسر و با دو سه نفر هماهنگ شدیم و روز جمعه ساعت 6:30 قرارمون میدان مادر شد و دوتا تاکسی گرفتیم و رفتیم روستای گشایش و از اونجا حرکت کردیم تا بالای بهشت پنهان رفتیم و بساط صبحانه رو دایر کردیم و چه صبحانه ای شد!! املت با سیر و فلفل و چای کوهی و دارچین و ….
بعد صبحانه نزدیکی یک غار کوچیکی بود که من 4 سالی میشد نرفته بود و بچه ها گفتن بریم اونجا و رفتیم و چون برف زیاد بود نتونستیم دهنه غار رو پیدا کنیم و به مسیرمون ادامه دادیم و رسیدم به روستای آق بلاغ و یک دیاچه و چشمه با صفا و یک روستای متروکه!
و بعد از عکس رفتیم سمت کوه زرنج جالب بود که تو قله جبیبه زنگ زد و گفت رو قله توچالیم و روبروی دماوند ایستاده و جای منو خالی کرد و کلی انرژی گرفتم و روحم شاد شد و پرواز کرد تا توچال چون برف زیاد بود و کفش یکی از بچه ها مناسب نبود نرفتیم مندیلبسر و اومدیم پایین کنار رودخونه و باز دلی از عذا در آوردیم و ناهار خوردیم و از رودخونه که رد شدیم کفش همه بچه ها خیس شد و از مسیر روستای تازه کند برگشتیم و تقریبا 14 کیلومتر کوهپیمایی کردیم و تو این برنامه جای حبیبه خیلی خالی بود .
در ضمن تو این برنامه یکی از بچه ها ندانسته یکی از بوته های گون رو آتیش زد که میخواستیم تنبیهش کنیم ولی چون گفت نمیدونستم نباید آتیش زد تنبیهش نکردیم (باید یک مسیری رو میدوید! )
از نظر محیط زیستی نباید گون رو آتیش زد چون خیلی کیاه مفیدی هست و هر کجا دیدید که کسی این کار رو میکنه نذارید و توجیهش کنید که گون از فرسایش خاگ جلوگیری میکنه
