صعود کوه سهند با گروه شهید ورکش

صعود کوه سهند با گروه شهید ورکش

 1394/05/28

این هفته مهمانان عزیزی داریم از گروه کوهنوردی شهید ورکش تهران که می خوان علاوه بر صعود سهند ، گشتی هم داخل مراغه بزنن. برای همین روز پنجشنبه نیما با دوستانمون همراه میشه تا مراکز تاریخی شهر رو بازدید کنن. از جمله گنبد سرخ و کبود و غفاریه. همچنین از رصدخونه و معبد مهر ورجوی و موزه ایلخانی هم بازدید می کنن.

بعدازظهر هم من به جمعشون اضافه شدم که طبق برنامه پیشنهادی ما میریم گشایش برای دیدن چشمه های معدنی و غار آبی. تو مسیر رودخونه مردم در حال آب تنی هستن و غارآبی هم توسط آقایون قرق شده. ازشون می خوایم محوطه رو برای ورود بانوان محترم گروه ما خالی کنن و اونا هم همین کارو می کنن.

آب غار ولرم و شفافه که با ورود گروه ما به داخل غار و پیشروی مون تا ته غار حسابی گل آلود میشه. بچه ها که خیلی خوششون اومده بود. ما هم این غارو خیلی دوست داریم.

بعد با همون لباسای خیس برمی گردیم تو ماشین و میریم سمت اسپران. بچه ها انقد سرحال و رو حس فعالیتن که خستگی و خیسی براشون مهم نیست و دوست دارن تو فرصت کمشون نهایت استفاده رو از برنامه ببرن و همین به ما انرژی و انگیزه مضاعف میده. دره اسپران رو گاهی از داخل درختا و گاهی از داخل رودخونه ادامه میدیم و تا هوا تاریک نشده برمی گردیم.

جمعه صبح زود حرکت می کنیم بسمت سهند و مینی بوس ما رو تا چهل چشمه میبره. امروز رضا و ریحانه هم به جمع اضافه شدن تا ریحانه اولین صعود بلندش رو تجربه کنه. پای چشمه صبحانه می خوریم در حالیکه منطقه نسبت به هر موقع دیگه ای شلوغ تره. تعداد زیادی هم مردم عادی از شهرهای اطراف مخصوصا میاندوآب که همگی جوران هستن در حال صعودن و به کسایی که فرود میان زیارت قبول میگن.

به صف میشیم و با آهنگی پیوسته رو به بالا حرکت می کنیم. 4 ساعت بعد به قله میرسیم و بچه ها دوست دارن مدائن رو هم صعود کنن ولی به خاطر کمبود وقت ازش صرفنظر می کنن و راه بازگشت رو در پیش می گیریم.

بدون فوت وقت سوار مینی بوس میشیم و تا ساعت 6 خودمونو به مراغه میرسونیم. دوستان برای ساعت 8 بلیط برگشت دارن که ازشون خداحافظی می کنیم با این امید که بهشون تو مراغه خوش گذشته باشه و دوباره بتونیم تو برنامه های دیگه ای باهاشون همراه باشیم.