آغ داغ
1394/05/09
آسمان ها آبی
پر مرغان صداقت آبی ست
دیده در آینه صبح تو را می بیند
از گریبان تو صبح صادق
می گشاید پر و بال
باز کن پنجره را
من تو را خواهم برد
به سر رود خروشان حیات
آب این رود به سرچشمه نمی گردد باز
بهتر
آنست که غفلت نکنیم از آغاز
آب چشمه های زلال وسوسه انگیزند و حیات بخش. هر کجا آبی هست زندگی جریان داره و نشاط روح و جان رو با خودش به ارمغان میاره. کاش آدمها آب رو می فهمیدند …
کوههای سهند که شامل دهها قله مرتفع در سینه دشتی وسیع هست عاملی برای جذب و بارش ابرها تو منطقه مرکزی آذربایجان شرقیه . یعنی منطقه ای ما بین شهرهای مراغه و عجشیر و هشترود . به برکت این کوهها و این بارندگی ها منطقه ما جایی سرسبز و خوش آب و هواست و برای همینه که در بهار و زمستان سهند تبدیل به عروس کوههای ایران میشه. و به بخاطر رونق کشاورزی و باغداری شهرها به هم چسبیده ن و بیشتر از ده بیست کیلومتر فاصله ندارن. ولی کاش آدمها بفهمن که این طراوت و زندگی طبیعت رو باید خودشون حفظ کنن. وگرنه ما رو با کویر شدن فاصله ای نیست …
آغ داغ یکی از کوههای منفرد سهنده که تو فاصله کمی از سمت شرقی قله جام و مدائن قرار داره و به علت فرسایش شدید در تابستان ها و بارش سنگین برف در زمستان ها همواره سفید دیده میشه.
این هفته با نیما و رضا سری به آق داغ میزنیم.از جاده هشترود مراغه جاده ای به سمت آتش بیگ جدا میشه. این جاده رو باید بری تا به جاده خاکی روستای طاقچاجیق برسی. میریم و داخل روستا و تو حیاط خونه یکی از محلی ها ماشینو پارک می کنیم. سگشون که خیلی علاقه داره حداقل یه گاز کوچولو مهمونمون بکنه با نگاه غضبناک صاحبش مواجه میشه !
از میون انبوه مزارع به هم پیوسته گندم و جو و حبوبات عبور می کنیم در حالیکه مردم سخت کوش روستاها با شور وصف ناپذیری مشغول برداشت محصولاتشون هستن. اگه از جاده هشترود مراغه عبور کرده باشید وسعت این مزارع و زیبایی اونها رو در فصول مختلف دیدید. دشت های وسیع و دامنه های پر برکت سهند تا چشم کار می کنه پوشیده از مزارع هست.
دو ساعتی طول می کشه تا به چشمه برسیم که دقیقا زیر یال کوه قرار داره و چه آبی … چه آبی …. گویا چشمه ای از بهشت اینجا جاریست … انقدر زلاله که توی دل سنگ هاش پیداست. آرام و پرشکوه در میان دامنه ها به راه خودش ادامه میده.
صبحانه مون رو زیر آبشار می خوریم و برای صعود راهی میشیم. یال بالا سری آبشار شیب تندی داره و خیلی زود تا نصف مسیر رو طی می کنیم. کم کم دنیای زیر پامون وسیع تر و چشم اندازمون بازتر میشه. قله جام و مدائن سمت چپمون خودنمایی می کنن .
به قله که میرسیم هنوز دو ساعت نشده . از زیر سنگ ها صدای مار بگوش میرسه که بیشتر احتیاط می کنیم. این کوه به فراوانی مارها و موش هاش هم معروفه.
بعد کمی استراحت برمی گردیم و در حالیکه عبور از مزارع ما رو به زحمت انداخته و گاهی مجبور میشیم بعضی مزارع رو دور بزنیم خودمونو میرسونیم به روستا و راهی جاده میشیم.
پی نوشت :
کل زمان کوهپیمایی 7 ساعت.
زمان رسیدن به طاقچاجیق از مراغه 2 ساعت سواره.
آقا رضا به زودی متاهل میشه که براشون آرزوی خوشبختی و شادکامی داریم.
