دره اسپران مراغه

^{دره اسپران مراغه}

^1391/03/19

^{نه تو می مانی و نه اندوه}

^{ونه هیچیک از مردم این آبادی}

^{لحظه ها عریان اند}

^{به تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز}

^{هوا که یواش یواش گرم میشه آدم یاد آب بازی میافته! ما هم از پارسال که رفتیم دره آندرسم و کلی آب بازی کردیم ، یاد گرفتیم که بهش میگن دره نوردی! حالا چشممون همیشه دنبال دره هاست که شناسایی شون کنیم برای تابستون. دره اسپران با اون اسم خوشگل و گول زننده ش دره ایه که واقعا زیبا و فریبنده ست.}

^{این دفعه  مهدی عیوضی ، مهدی عباسی ، مسعود طاهری و من و نیما بودیم . رفتیم که برای اولین بار این دره رو پیمایش کنیم. البته با اصول دره نوردی.}

^{جمعه صبح با یک پیکان از میدان راهن راه افتادیم که راننده ش همین که فهمید ما غارنوردیم شروع کرد به افسانه بافتن راجع به هامپوئیل و کلی سرمونو گرم کرد! نرسیده به روستای آشام از یه جاده خاکی در سمت چپ میریم بطرف دره. از کنار رودخونه ادامه میدیم و هر چه جلوتر میریم از فضای باغ گونه کم شده و محیط جنگلی میشه.}

^{یه جایی که چار تا کنده درخت رو مثل صندلی بریدن و وسط درختا گذاشتن صبحانه می خوریم و  بعد نیم ساعت دیگه جلوتر میریم.دره همچنان ادامه داره (تا سهند) ولی ما برای تمام کردنش وقت نداریم.از همون وسطها میریم داخل آب و هارنس ها رو می پوشیم. من و نیما لباس دره داریم که مزیتش بعدا معلوم میشه. حجم آب خوبه و گاهی تا کمر میرسه. توی مسیر سه تا حوضچه و دو تا آبشار رو رد می کنیم. حوضچه ها عمقشون در حدیه که میشه شنا کرد و پا به کف نمیرسه. آبشارها هم یکی 2 و دیگری 5 متر هستند.}

^{از زیبایی های خاص منطقه وجود صخره ها و سنگ ها با اشکال مختلف است که آدمو برای سنگنوردی وسوسه می کنن. و خنکی آب که گرما رو از یاد میبره. و اینجاست که می فهمی لباس دره به چه کار آید!}

^{تا ساعت 13 خودمون رو از دره می کشیم بیرون و همینطور که مثل موش آبکشیده ، داره بارون  ازمون میباره میریم سمت جاده خاکی. تو یکی از کلبه ها (با اجازه صاحبشون!) لباس های خشکمون رو که توی کوله آب بندی کرده بودیم ، می پوشیم و زنگ میزنیم به همون دوست خوش صحبتمون که صب ما رو رسوند که بیاد دنبالمون.}