مسیر کوه دوشاخ زنجان

^{دوچرخه کوهستان}

^{مسیر کوه دوشاخ به سد تهم زنجان}

^1391/05/19

^{ای مهربانتر از برگ در بوسه های باران}

^{بیداری ستاره در چشم جویباران}

^{لازم نیست مسیری که انتخاب می کنی از وسط جنگل بگذره یا از دشت گلهای رنگارنگ. لازم نیست زیبایی ها رو جستجو کنی. کافیه بری تو دل طبیعت تا از هرطرف جلوه ها ی زیبایی غافگیرت کنند. حتی لای علف های زرد خشکیده و زمین های بایر. اونم تو گرمای سوزنده ی تابستان .}

^{این هفته ،بعد از مدتها سوار دوچرخه خودم میشدم اونم تو زنجان! نیما و محمد (طاهری) دوچرخه ها رو بار وانت کردن و این همه راه رو اومدن تا با هم یه مسیر تو زنجان رکاب بزنیم. سعی کردم بهترین مسیر ها رو برا این برنامه معرفی کنم ولی کسی که بتونه اطلاعات خوبی بهمون بده پیدا نکردم. اکثرا مسیرهای کوتاه رو می شناختن . چاره ای نبود باید خودمون میرفتیم و راه رو پیدا می کردیم. مسیر مورد نظر من ازدو اسب شروع میشه و میرسه به تهم. وقتی خیلی کوچیک بودم چند بار با ماشین طی اش کردم و یه چیزایی یادم مونده. یک بار هم تا گردنه دوشاخ با دوچرخه رفتم. بنابراین تصمیم می گیریم همان مسیر رو ادامه بدیم.}

^{نیما و محمد شب خونه ما میمونند و صب ساعت 6 حرکت می کنیم. چند نفر از دوستان که برنامه رو بهشون اطلاع داده بودیم نتونستن بیان و ما همون سه نفره راهی شدیم. تا ازشهر خارج بشیم 7 کیلومتر رکاب زدیم . جاده روستای دو اسب سربالا ، خراب و پر اززباله بود. از آنجا به بعد میافتی توی جاده خاکی  که میره سمت چرنو (چورناب مینویسن !) . از یادآوری خاطره زمین خوردنم تو این مسیر بدنم مور مور میشه. مسیرمون رو بسمت شرق ادامه میدیم تا روستای بعدی که زرران (زرنان) هست. ازینجا به بعد جاده بکرتره چون ماشین های کمتری ازش تردد می کنن و گاهی سنگلاخی میشه.}

 ^{گاوها جاده رو بستن  و مجبور میشیم کمی پیاده دنبالشون کنیم تا بهمون راه بدن! تو یکی از باغهای باصفای مسیر توقف می کنیم برای صبحانه.}

^{دوشاخ (قروول) سمت شمال قرار داره و ارتفاعش حدود 2800 متره. بنابراین تمام مسیر سربالایی خواهد بود. از چشمه وسط راه که آب برمیداریم حس می کنم عضلات پام خام کرده و میترسم بیشتر از دوشاخ نتونم برم و برنامه خراب بشه.}

^{گاهی که شیب زیاد میشه مسیر رو پیاده میرم و گاهی هم میانبر میزنیم تا بالاخره میرسیم بالای گردنه. تا اینجا یک چهارم مسیر رو طی کردیم! اصلا نیازی نیست مشورت کنیم که آیا مسیر رو ادامه بدیم یا نه ؟! چشمامون لبریز از اشتیاقه برا رفتن.}

^{سرپایینی پشت گردنه تا ناکجا آباد ادمه داره که گاهی شیبش تند میشه و مو رو به تن من راست می کنه که از زمین خوردن هراس دارم. سنگ های ریز و درشت هم بیشتر مسیر رو پوشوندن که رد کردنشون نیازبه مهارت داره. تا برسیم به انتهای سرپایینی کلی مهارت دستم اومده ، ترسم تا حدودی ریخته ، گرفتگی عضلاتم برطرف شده و حسابی سرحال اومدیم.}

^{مسیر پر از کندوهای زنبور عسله که نیما رفت ازیکیشون ادامه مسیرو بپرسه. زنبورها هم پذیرایی گرمی ازش کردن و مجبور شد شیبی رو که پایین رفته بود ، دوان دوان بیاد بالا. دیدم ده دوازده تا جای نیش رو گردن و سر و صورتش یادگار گذاشتن.}

^{به سمت دره ادامه میدیم. روستاهای گلجه و چلگان از دور دیده میشن. به رودخونه که میرسیم مسیر برام کاملا روشن میشه. این راه رو بارها طی کردم.  رودخونه کم آب رو رد می کنیم و میریم داخل باغات داخل دره که میدونم جای چشمه کجاست .}

^{دوباره سربالایی ها شروع میشه ! ساعت 13 ست و امیدواریم بتونیم نهار رو کنار سد بخوریم. ولی راه طولانیه و منم کم کم خستگی رو احساس می کنم.}

^{بالای سر بالایی ها راه دو تا میشه. سمت راستی میره بالای گردنه و بعد چلگان که تمام سربالایی هست و سمت چپیه مسیر کفی تازه احداث شده ست . فقط بخاطر حذف گردنه این جاده رو ساختن که تو زمستان دمار از روزگار اداره راه درمیاره!}

^{اطلاعاتم به دادمون میرسه و میریم تو مسیر کفی که بتازگی عریض و سنگ کوب شده و تازه تا خود سد سرپایینیه. بسرعت باد پایین میریم و تو جاده ویراژ میدیم تا خستگی از تن بره.}

^{انتهای این جاده که اطرافش پر از زمین های کشاورزیه میرسه به جاده آسفالت تهم . جلوتر که میریم دریاچه خودشو نشون میده. میریم سمت ساحلش تا سایه ای پیدا کنیم و نهاری بخوریم. ساعت 15 ست و حسابی گرسنه شدیم.}

^{فقط یه سربالایی دیگه پیش رو داریم که منتهی میشه به تاج سد. اون هم شیب ملایمی داره و خیلی زود میرسیم به تاج. ازینجا تا زنجان 10 کیلومتر باقی می مونه که سرازیریه.}

^{پی نوشت :}

^{-کل مسیر 70 کیلومتر. 50 کیلومتر خاکی با شیب های تند سربالا یا سرپایین.}

^{-در تمام مسیر چشمه و آب گوارا در دسترس است.}