مسیر روستای آشان

^{دوچرخه کوهستان}

^{مسیر روستای آشان}

 ^1392/01/16

^{روی گل سرخ بیاراستاند}

^{زلفک شمشاد بپیراستند}

^{کبکان بر کوه به تک خواستند}

^{بلبلکان زیرو ستا خواستند}

^{فاختگان همبر بنشاستند}

^{نای زنان بر سر شاخ چنار}

^{بهار باشه ،بارون باشه ، شکوفه و گل فراوون باشه… چیکار میکنی؟ میری یه آبرنگ میخری و فروردین رو نقاشی می کنی؟ دوربینتو برمیداری و عکاسی می کنی؟ میشینی لب پنجره و عاشقانه هاتو زمزمه می کنی؟ … من میزنم به کوه … پیاده و سواره ش فرقی نمی کنه. نمیشه تو خونه موند .خونه تنگ میشه. قفس میشه. خفه میکنه. باید رفت بال زد و پرواز کرد.وسط ابرهای خاکستری نمناک. میون درخت های تر  … شکوفه های سپید و صورتی …. و نسیم خنک بهاری که بیدارت میکنه. چنان بیداری که توی مغزت رخنه کنه.}

^{باز جهان خرم خوش یافتیم}

^{زی سمن و سوسن بشتافتیم}

^{زلف پریرویان برتافتیم}

^{دل زغم هجران بشکافتیم}

^{باز به هر گوشه برافراشتیم}

^{شاخ گل و نسترن آبدار}

^{جمعه تا 9 صبر می کنیم تا بارش آرومتر بشه و رعد و برق ها گذر کنند. دیگه طاقت نمیاریم و سوار دوچرخه ها میریم سمت سه راهی که مهدی (حسامی)اونجا منتظرمونه. خوشحالم که یه نفر دیگه هم هست که میخواد دلشو به این هوای بارونی بزنه .}

^{سد رو که رد می کنیم بارش شدید میشه و حسابی خیس میشیم. دلمون خیس و نرم شده. شکوفه های سپید بادام و آلوچه وصورتی های هلو قبل از همه اومدن تا بهار رو همراهی کنن. تمام بهار از عطرشون آکنده ست.}

^{کلبه پیرمرد مهربون قبلا اشغال شده پس ادامه میدیم. نزدیکی های آشان کلبه ای هست که در و پیکر نداره و برای ما گزینه خوبیه که کم کم داریم میافتیم تو ویبره!}

^{تلاشهای نیما برای روشن کردن آتیش نتیجه میده و حسابی گرم میشیم. صبحانه می خوریم و تصمیم به بازگشت میگیریم. بقیه مسیر تا یایشهری که مقصدمون بود جاده خاکیه و تو این بارون حسابی گل شده.}

^{پی نوشت : رفت و برگشت 48 کیلومتر آبکی!}