دوچرخه کوهستان

روستای یای شهری

1394/01/21

آمده‌ام که تا به خود گوش کشان کشانمت

بی دل و بیخودت کنم در دل و جان نشانمت

آمده‌ام بهار خوش پیش تو ای درخت گل

تا که کنار گیرمت خوش خوش و می‌فشانمت

آمده‌ام که تا تو را جلوه دهم در این سرا

همچو دعای عاشقان فوق فلک رسانمت

……

 بهار یعنی شکوفه های خیس … یعنی همه جا مداد رنگی … یعنی همه جا خدا … همه جا سبحان الله…

تقریبا یه سال میشد یای شهری نرفته بودیم با بچه ها هماهنگ شدیم برای ساعت 6.5 صبح .بعد از 10 دقیقه تاخیر بچه ها راه افتادیم هوای عالی بود  شکوفه های بهاری در کنار نم نم بارون چنان مستمون کرده بود که نفهمیدیم کی روستای آشان رو رد کردیم که نزدیک به 15 کیلومتر سربالایی بود!

بعد روستای آشان زیبایی دو چندان بود واقعا نمیشه این زیبای ها رو توصیف کرد باید دید.

نزدیک روستای یای شهری یه بیراهه خاکی و گلی هست که هر بار مجبوریم چندتا از دوستان رو گول بزنیم با خودمون ببریم و اینبار موفق شدیم همشون رو از راه به در کنیم ! اولهای مسیر خوبه ، تا میرسیم به قسمت فلاکت مسیر که یه شیب تندو گلی هست و نمیشه با دوچرخه رفت ، مجبوریم زین به پشت بشیم . آخرای مسیر که بخاطر شیب تند و لغزندگی آدم بزور میتونه خودشو نگه داره چه برسه به دوچرخه ش یکی از بچه ها سوار بر اسبش به تاخت میرفت .نتیجش این بود که اسبش رم کرد و با مخ رفت تو درخت و خوشبختانه چیزیش نشد  نه خودش و نه رخشش.

رسیدیم به قسمت خوشمزه برنامه کنار رودخونه نشستیم و همه گشنه و یک سفره رنگین از سالاد الویه گرفته تا ارده سنتی  اردکان و کره مربا و …. که دیگه بیشتر از این نگم خوبه (مراعات حال خوانندگان)

مسیر برگشت خیالی نبود چون بیشتر مسیر سرپایینی بود و….

پی نوشت : کل مسیر رکاب زنی 55 کیلومتر