بایک پکینگ و روستا گردی با دوچرخه

5 و 6 اردیبهشت 98

بایک پکینگ مسیر مراغه –دیورزم –الوکندی-آغبلاغ –قله زرنج

دل تو دلمون نبود که تو اولین فرصت بزنیم به دل طبیعت و سبک جدید بایک پکینگ رو تجربه کنیم. قبلا هم با این سبک برنامه هایی رو اجرا کرده بودیم . سبکی که توی اون سوار بر دوچرخه های کوهستان میتونی سفر چند روزه رو تجربه کنی.

ولی با دوچرخه های کوهستان نمیشه وسایل زیادی حمل کرد. چون نمیشه بهش ترک بند و خورجین نصب کرد. چون مسیرهای کوهستانی اغلب بسیار ناهموار اند و توی بالا پایین پریدن های مدام ممکنه ترک بندها بشکنن.همون دو سه تا سفری که به منظور شب مانی در طبیعت با دوچرخه های کوهستان رفتیم ، تمام لوازم مورد نیازمون رو ریختیم توی کوله و با خودمون بردیم ولی سنگینی کوله خیلی اذیتمون کرد و اصولا توی برنامه های چند روزه نباید کوله استفاده کرد.

چاره کار خورجین های سبک بایک پکینگه که امسال توی سفر ترکیه موفق شدیم ازاونجا سفارش بدیم و بخریم. این خورجین ها که انواع مختلفی دارن به زیر فرمون و زیر صندلی وصل میشن. اگه خورجین های مفصل تری هم بخواین خورجین سه گوش تنه ، خورجین روی کمک ها و روی میله افقی تنه هم هست. بستگی داره به طول سفر. اگه بلند مدت باشه خورجین های بیشتری مورد نیازه. ولی ما فعلا می خوایم کوهها و طبیعت بکر داخل ایران رو رکاب بزنیم که اونا هم بیشتر از چند روز زمان نیاز ندارن.

وسایل شب مانی و یه مقدار وسایل کمپینگ رو جاسازی می کنیم توی خورجین ها و بعد از ظهر پنجشنبه راه میافتیم سمت روستای دیورزم توی جاده مراغه – هشترود. اطراف مراغه پر از مسیرهایی ست که جون میده واسه بایک پکینگ.

صدها روستا و مسیرهای کوهستانی متنوع. از جاده جدا میشیم به سمت روستای الو کندی و از اونجا هم آغبلاغ. مسیرها خاکی ، آسمان به اندازه آبی و زمین بی نهایت سبزه.

اردیبهشته و تو این ماه خونه موندن یه اشتباه محضه ! تا برسیم آغبلاغ یکی از دوستانمون آقا هادی هم خودشو با ماشین بهمون میرسونه.

ماشین رو میذاریم تو روستا پیش تنها سکنه روستا که یه پیرمرد خوشرو و خوش خنده ست. مردم روستاهای اطراف مراغه تمام زمستون رو توی شهر سپری می کنن و با شروع فصل کشاورزی به روستاهاشون برمی گردن.

هادی با کوله پشتی و ما زین به پشت ! شروع می کنیم به صعود قله زرنج.

این قله از طرف روستای آغبلاغ شیب چندانی نداره و فاصله ش هم بسیار کمه. خیلی زود میرسیم به قله و محل کمپمون رو یه جای باصفا انتخاب می کنیم. جمعه صبح هوا سرد و بادیه. یه صبحونه می خوریم و چادرها رو جمع می کنیم و راه آمده رو برمی گردیم. ما با دوچرخه و هادی با ماشین.